Archeologische monumentenzorg

Introductie

Het belang van de archeologische monumentenzorg wordt door verschillende wettelijke instrumenten beschermd.

Beschermde archeologische monumenten

Door aanwijzing van beschermde archeologische monumenten op rijks-, provinciaal en gemeentelijk niveau en de daaraan gekoppelde vergunningstelsels.

Erfgoedwet

Voor archeologische rijksmonumenten geldt de archeologische monumentenvergunning op grond van de Erfgoedwet (artikel 9.1) en Monumentenwet 1988 (artikelen 11 e.v.) en voor archeologische monumenten die als provinciaal of gemeentelijk monument zijn aangewezen de omgevingsvergunning op grond van artikel 2.2 lid 1 onder b Wabo.

Omgevingsvergunning

Het bevoegd gezag kan aan een omgevingsvergunning voor bepaalde activiteiten voorschriften verbinden in het belang van de archeologische monumentenzorg.

Dit kan, indien dit in het bestemmingsplan is bepaald, bij omgevingsvergunningen voor bouwen en het uitvoeren van andere werken of werkzaamheden (aanlegactiviteit). Ook is dit mogelijk bij omgevingsvergunningen voor sloop in een beschermd stads- of dorpsgezicht of voor planologisch strijdig gebruik. Of voor een activiteit met betrekking tot een niet van rijkswege beschermd archeologisch monument onder een gebouwd of aangelegd rijksmonument. In voornoemde gevallen kan ook een archeologisch rapport verplicht worden gesteld, waarin de archeologische waarde van het te verstoren terrein voldoende is vastgesteld. Zie de Monumentenwet 1988 (artikelen 39 e.v.).

Zie ook

Artikelen

• Rijksmonumenten en de omgevingsvergunning (Let op: pagina bestaat niet.)

• Beschermde stads- en dorpsgezichten

Hoort bij deze thema's

• Monumentenvergunning
• Monumentenzorg

---

Een omgevingsvergunning is een vergunning voor het bouwen van een bouwwerk en/of een vergunning voor bedrijfsactiviteiten die mogelijke hinder voor mens en milieu zullen veroorzaken.