Maniërisme

Het Maniërisme is een periode binnen de Renaissance waarin een eigen vormentaal ontstaat door de combinatie van klassieke en inheemse siervormen. Er ontstaan nieuwe vormen als band-, rol- en beslagwerk. In 1537 publiceert de Italiaan Sebastiano Serlio het eerste deel van zijn architectuurtraktaat, waarin het gebruik van de klassieke orden behandeld wordt. Twee jaar later wordt dit invloedrijke deel door Coecke van Aelst in het Nederlands vertaald. Van de vele bewerkingen die nog volgen, spelen de voorbeeldboeken van Hans Vredeman de Vries vanaf 1565 een belangrijke rol. Ze bevatten kant en klare oplossingen voor het probleem om traditioneel hoogopgaande gevels te combineren met de juiste orden en bijbehorende klassieke vormen. De periode duurt tot 1630. (Bouwstijlen in Nederland 1040-1940 / Roland Blijdestijn, Ronald Stenvert, 2000)

Pagina's met het begrip Maniërisme

• Sneek - Waterpoortsgracht - Sneker Waterpoort, Hoogendsterpijp

---

• Synoniem: Laat-Renaissance,Vredeman de vries-stijl
• Breder: klassieke bouwkunst
• Smaller: Wezerrenaissance
• Begrippenkader: Cultuurhistorische Thesaurus
• Thesaurus: Maniërisme