Delftse School

De Delftse School is een stroming binnen de traditionalistische architectuur die rond 1930 ontstaat aan de afdeling Bouwkunde van de Technische Hogeschool Delft. De beweging ontwikkelt zich onder leiding van prof. ir. M.J. Granpré Molière, die met zijn colleges, lezingen en publicaties een brede invloed uitoefent, zowel binnen als buiten de academische wereld. In zijn essay *De moderne bouwkunst en hare beloften* (1924) pleit hij voor een tijdloze architectuur die zich richt op een harmonische verhouding tussen techniek en vorm. Hij wijst alle modieuze, vergankelijke stijlen af en stelt dat schoonheid gelijkstaat aan waarheid. De Delftse School keert zich af van het moderne stedelijke leven en zoekt inspiratie in de eenvoudige dorps- en plattelandsarchitectuur van de achttiende eeuw. De architectuur moet niet decoratief zijn, maar helder, sober en duurzaam. Kenmerkend zijn de gesloten bakstenen gevels, steil hellende zadeldaken en het gebruik van traditionele vormen en natuurlijke materialen. Massa, ruimte en licht worden met zorg op elkaar afgestemd. Deze visie krijgt gestalte in projecten als het tuindorp Vreewijk in Rotterdam, waarmee Molière nationale bekendheid verwerft. Onder zijn invloed ontstaat een groep gelijkgezinde architecten die, onder de naam Delftse School, tot in de jaren vijftig een blijvende stempel op de Nederlandse architectuur drukt. (Moderne architectuur in Nederland / Giovanni Fanelli)

Pagina's met het begrip Delftse School

... meer resultaten

Breder: Traditionalisme
Begrippenkader: Cultuurhistorische Thesaurus
Thesaurus: Delftse School

U kunt op deze kennisbank reageren via het reactieformulier.