Wezerrenaissance

Term, in 1918 geïntroduceerd; variant van het noordelijk (zie) maniërisme die kort na 1550 in het gebied van de Wezer in Duitsland doordrong. De zandsteen uit het gebied werd er gebruikt voor de grillige versieringen in de trant van Vredeman de Vries aan geveltoppen, vensterkoppelingen en omlijstingen, forse banden en in bossages. Het schelpmotief kan als kenmerk van deze versieringsvorm aangemerkt worden. Voorb.: slot Detmold (1555, door Cord Tönnis), Hexenbürgermeistershaus te Lemgo (1571), stadswaag (1589, door Lüder van Benthem) en vernieuwde stadhuisgevel (1612) van Bremen, Rattenvangershuis in Hameln (1602), stadhuis van Paderborn (1612-’18), stadswijnhuis te Münster (c. 1615). Invloeden zijn er ook in Nederland, o.a. te Oldenzaal en Deventer (Penninckshuis, 1583). (Haslinghuis)

• Breder: Maniërisme
• Begrippenkader: Cultuurhistorische Thesaurus
• Thesaurus: Wezerrenaissance