scheikunde

Tak van fysische wetenschap die zich bezighoudt met de samenstelling en eigenschappen van de elementaire stoffen waaruit alle lichamen zijn opgebouwd, de wetten die hun samenstelling regelen en de verschillende verschijnselen die samengaan met hun blootstelling aan diverse fysische omstandigheden. (AAT)

• Synoniem: chemie
• Breder: vakgebieden
• Smaller: nucleaire chemie en fotochemie
• Begrippenkader: Cultuurhistorische Thesaurus
• Thesaurus: scheikunde