evenredige vrachtverdeling

De evenredige vrachtverdeling is een beurtregeling systeem waarbij, uit de voor transport aangeboden vrachten, de schipper die het langste op een lading wachtte, de eerste keus had. Ingevoerd in 1933, in 1998 buiten werking getreden.(bron: De Binnenvaart),De schippersbeurs beleefde een tweede jeugd in de jaren 30, opnieuw als gevolg van macro-economische factoren. De Grote Depressie bleek rampzalig voor de binnenvaart en de levensstandaard van de schippers daalde snel. Ook nam in deze periode de vrachtauto in toenemende mate vervoer over van de binnenvaart. In 1933 werd de als tijdelijk bedoelde Wet op de Evenredige Vrachtverdeling aangenomen in de Tweede Kamer. Binnenvaartverladers werden daarmee weer verplicht om hun vracht via de beurzen aan te bieden, tegen de door de overheid vastgestelde minimumtarieven. Nederland werd verdeeld in 19 rayons, per rayon was er een schippersbeurs. Deze Evenredige Vrachtverdeling gold alleen voor het ongeregeld binnenlands beroepsvervoer van droge lading, de zogenaamde wilde vaart.(bron: Wikipedia)



U kunt op deze kennisbank reageren via het reactieformulier.

Deze pagina is voor het laatst bewerkt op 20 aug 2024 om 03:05.