monumentenwetgeving

In de Monumentenwet is geregeld hoe monumenten aangewezen kunnen worden als beschermd monument. Er zijn verschillende gebouwde monumenten: Rijks-, provinciale en gemeentelijke monumenten. Uitgangspunt is dat een monument slechts op een lijst voorkomt. Het Rijk houdt een register bij van de 55.000 beschermde rijksmonumenten. Is de aanwijzingsprocedure van een monument nog niet afgerond dan heeft het een voorbeschermde status. De provincies Drenthe (ca. 300) en Noord Holland (ca. 600) hebben op grond van de eigen provinciale verordening gebouwen een beschermde status geven. Tot slot zijn er veel gemeenten die, op basis van een gemeentelijke erfgoedverordening, een bijzonder gebouw op de gemeentelijke monumentenlijst hebben geplaatst (landelijk ca. 41.000 monumenten). Landelijk is er een model-erfgoedverordening gepubliceerd die veelal door gemeenten wordt overgenomen. De Monumentenwet is per 1 juli 2016 grotendeels vervallen. Een belangrijk deel van de onderwerpen van de Monumentenwet is overgegaan naar de Erfgoedwet. In deze wet zijn onder de definities, de aanwijzing, de bescherming, de financiële bepalingen en het toezicht en de handhaving opgenomen. Enkele onderdelen die straks in de nieuwe Omgevingswet worden geregeld zijn tijdelijk in een overgangsregeling (onderdeel van de Erfgoedwet) ondergebracht. Het gaat dan over de vergunningsystemen, archeologie en bescherming stads- en dorpsgezichten. Dit geldt bijvoorbeeld ook voor het verbod op verwaarlozing c.q. de onderhoudsplicht van monumenten.(bron: Monumentenregie)

• Breder: wetgeving
• Begrippenkader: Cultuurhistorische Thesaurus
• Thesaurus: monumentenwetgeving