rechtspraak

Kennis- of studiegebied van de principes en reglementen zoals die in een land of gemeenschap zijn vastgesteld door een autoriteit en die bindend zijn voor het volk, ofwel in de vorm van wetgeving of door gebruiken en beleidsvormingen die zijn erkend en worden uitgevoerd door gerechtelijke besluitvorming. Ook de beroepsmatige praktijk die zich bezighoudt met deze principes en reglementen en met de gerechtelijke procedure. (AAT)

• Breder: vakgebieden
• Begrippenkader: Cultuurhistorische Thesaurus
• Thesaurus: rechtspraak