Amsterdams kunstcement
Amsterdams kunstcement is ontwikkeld door Adriaan de Booys eind 18e eeuw, als reactie op de stijgende trasprijzen. Deze is vervaardigd van luchtkalk met toevoeging van gebrand en gemalen slib uit het IJ, die een bepaalde verhouding klei, kiezelzuur en aluinaarde (aluminiumoxide) bevat, waardoor de kalk de gewenste hydraulische eigenschappen kreeg. Geproduceerd tussen 1790-1800, en vond vooral toepassing in waterwerken rondom Amsterdam. o.a. door tegenwerking van trashandelaren weinig succesvol in de particulieren sector
- Synoniem: Amsterdams roodcement
- Breder: cement
- Begrippenkader: Cultuurhistorische Thesaurus
- Thesaurus: Amsterdams kunstcement
Deze pagina is voor het laatst bewerkt op 20 aug 2024 om 07:00.