Ionische orde


Verfijnde zuilenorde van de Grieken, ontwikkeld onder invloed van de culturen van de Perzen en Hittieten. In tegenstelling tot de Dorische orde is hier wel een zuilbasement. Het kapiteel wordt gekenmerkt door rolvormige voluten, die door een enigszins doorgebogen band verbonden zijn. De voluten kunnen overhoeks zijn aangebracht. De hoogte is negenmaal de onderdiameter en de schacht kent 24 cannelures met een vrijwel halfcirkelvormige doorsnede, die door een smalle vlakke band van elkaar gescheiden zijn. Het hoofdgestel bestaat uit een in drieën gelede architraaf, een vaak met beeldhouwwerk versierd fries en een kroonlijst.Bij de Romeins-Ionische orde worden de voluten verbonden door een rechte band. De Ionische orde is in renaissance en classicisme nagevolgd. Tussen de voluten werden festoenen aangebracht, het eerst door Michelangelo omstreeks 1550, in Nederland sedert 1588 (Deventer, Pennickshuis). d’ordre Ionicae met gespleten (overhoekse) voluten: 1640 Leiden, Marekerk, door Van ’s-Gravesande in navolging van het ordeboek van Vignola. (Haslinghuis)

Pagina's met het begrip Ionische orde



U kunt op deze kennisbank reageren via het reactieformulier.

Deze pagina is voor het laatst bewerkt op 20 aug 2024 om 05:18.