zuilen
Wordt in de bouwkunde gebruikt om te verwijzen naar cilindrische of enigszins taps toelopende, rechtopstaande metselwerken, die meestal een dragende functie hebben of lijken te hebben. Ze bestaan uit drie onderdelen: voetstuk, kapiteel en schacht. De term kan ook verwijzen naar alle rechtopstaande delen in een stalen of betonnen raamwerk. Ook komen zuilen soms ook voor als vrijstaand monument, bijvoorbeeld de Zuil van Trajanus in Rome of de Zuil van Nelson in Londen. Zuilen kunnen voorts als decoratief element in meubilair worden toegepast. Zie 'pijlers (dragende elementen)' voor vierkante of rechthoekige delen, in metselwerk of klassiek bewerkt, en voor de massieve rechtopstaande delen uit de middeleeuwse architectuur. Zie 'palen' voor vierkante, rechtopstaande stutten van hout. (AAT-Ned)
Pagina's met het begrip zuilen
- Sint-Jacobiparochie - Oosteinde 1 - Groate Kerk
- Veendam - Boven Oosterdiep 79 - Onze Lieve Vrouw ten Hemelopneming
- Synoniem: zuil
- Breder: bouwelementen
- Smaller: deelzuiltjes, stafzuilen, halfzuilen, peristylen, zuilonderdelen, kluwenzuilen, piroenen, spiraalzuilen, verbonden zuilen, colonnades, beestenzuilen, colonnetten, Delormezuilen, pilotages, obelisken en [[1]]
- Begrippenkader: Cultuurhistorische Thesaurus
- Thesaurus: zuilen
Deze pagina is voor het laatst bewerkt op 20 aug 2024 om 04:09.