tuinen

Tuinen als groen erfgoed zijn cultuurhistorisch waardevolle begrensde terreinen met een sier- of nutsfunctie. Tuinen zijn beplant, vaak ontsloten door paden en liggen meestal in de nabijheid van een huis. Nederlandse tuinen tussen 1700 en 1900 lagen ook buiten de stadssingels of wallen als buitentuin of speeltuin. In het Middel-Nederlands betekent tuyn of tuen vlechtwerk van teen, de omheining. (Haslinghuis)

Pagina's met het begrip tuinen

Synoniem: hof (tuin),hoven (tuin),tuin,glinten,glint,glinden,glinde,glind,vreden,vrede,vredes
Breder: landschapselementen
Smaller: verdiepte tuinen, tuingrotten, volkstuinen, rotstuinen, kloostertuinen, formele tuinen, collectietuinen, pastorietuinen, graswerk, plantsoenen, fabriekstuinen, stadstuinen, siertuinen, urnentuinen, japanse tuinen, schooltuinen, loofwerk, nutstuinen, villatuinen, borders, natuurtuinen, achtertuinen, bloementuinen, heemtuinen, daktuinen, beeldentuinen, landschapstuinen, overtuinen, historische tuinen, kasteeltuin, kerktuinen en voortuinen
Begrippenkader: Cultuurhistorische Thesaurus
Thesaurus: tuinen

U kunt op deze kennisbank reageren via het reactieformulier.