kandelabers (fysiek kenmerk)

Kandelaarvormig element in de bouwkunst van de vroege renaissance. Dragend, maar vooral decoratief. Afkomstig uit Noord-Italië en daar ook in groot formaat toegepast. In de Nederlanden in kleinere afmetingen. Eerst in hout en metaal als spijlen van koorhekken (Haarlem 1517, Naarden 1531). Later in steen: galerij Spaanse Gouvernement te Maastricht (1545) en Prinsbisschoppelijk paleis in Luik (1526-’38), versiering gevels in Zaltbommel (Gld.), o.a. Maarten van Rossumhuis (1536), H.Graf Oude Kerk (c. 1515) en noorder transeptgevel Nieuwe Kerk (c. 1540) te Amsterdam. De barokke stapeling van basementen, balusterschachten met knopen en teerlingen waarop medaillons, voluutvormen enz., toont de invloed van de plateresco- en Manuelstijlen. (Haslinghuis)

• Synoniem: kandelaber (fysiek kenmerk),kandelaberzuil,kandelaberzuilen
• Breder: fysieke kenmerken
• Begrippenkader: Cultuurhistorische Thesaurus
• Thesaurus: kandelabers (fysiek kenmerk)