tuigen (dierenuitrusting)
De tuigage of het tuig van een trekdier, rijdier of lastdier is de inrichting waarmee het dier wordt opgetuigd en aangespannen aan agrarische werktuigen of aan voertuigen zoals een kar of een wagen of een slee om het voorwaarts te trekken, en ook het tuig dat gebruikt wordt voor het dragen van lasten of ruiters plus het tuig dat gebruikt wordt ter besturing. Het is een samenstel van verstelbare leren riemen, touwen en kettingen, bijeengehouden door gespen en haken. Meestal wordt hier een tuig voor trekdieren bedoeld maar ook het hanachement voor rijpaarden en het tuig van pakdieren kan men ertoe rekenen.
- Synoniem: tuig (dierenuitrusting)
- Breder: gereedschap en uitrusting voor materialen
- Begrippenkader: Cultuurhistorische Thesaurus
- Thesaurus: tuigen (dierenuitrusting)
Deze pagina is voor het laatst bewerkt op 20 aug 2024 om 09:02.