silaan

Een silaan is een monomeer op basis van een siliciumkoolstofverbinding, zoals methyl-tri-ethoxysilaan (Si(CH₃)(OC₂H₅)₃), die in de conservering wordt gebruikt voor de versteviging van ceramiek en stenen voorwerpen. Silaan heeft als koppelingsmiddel actieve groepen die zowel met een polymeer als met de silicaatbevattende ondergrond reageren en zo de duurzaamheid van de hechting tussen de lijm en een glasoppervlak vergroten.

• Breder: monomeer
• Begrippenkader: Cultuurhistorische Thesaurus
• Thesaurus: silaan