Beton: verschil tussen versies

Versie van 11 mrt 2020 16:30

Elementtype ontbreekt of is ongeldig.

@@ Regel 26: / Regel 26: @@
 Vanaf 1930 werd voorgespannen beton ontwikkeld en gebruikt, waardoor men grotere en lichtere elementen kon maken. Daarbij gebruikte men snelhardend beton met een hoge dichtheid en druksterkte en een geringe krimp. Ook kreeg de firma Schokbeton in 1931 een octrooi op het schok-procedé. Na 1945 kwamen er nieuwe technieken om beton te verdichten via trillen en schokken. Hierdoor nam de kwaliteit van prefab betonelementen toe. Ook het gebruik van plastificeerders verbeterde de kwaliteit.
-=Betonmateriaal=
+=Materiaal=
 De dichtheid – en daarmee ook de duurzaamheid – van beton hangt nauw samen met de structuur ervan. Cementbeton bestaat uit cementsteen met fijn en grof toeslagmateriaal dat groter is dan 4 millimeter, zoals zand en grind. Beton bestaat in het algemeen voor 75% uit toeslagstoffen, die zorgen voor de draagsterkte van het materiaal. Modern beton bevat meestal ook een geringe dosis hulpstoffen. Bijvoorbeeld plastificeerders om de verwerkbaarheid te verbeteren, versnellers of vertragers om de uitharding te beïnvloeden, of luchtbelvormers om de vorstbestendigheid en verwerkbaarheid te verbeteren.
-===Cementsteen===
+==Cementsteen==
 De belangrijkste cementsoorten voor beton zijn portlandcement, hoogovencement en – in mindere mate voor monumenten – portlandvliegascement. Elk type cement heeft specifieke eigenschappen, die in een specifieke situatie belangrijk kunnen zijn. De cementsteen van het beton bevat poriën die een doorlopend kanalenstelsel vormen. Deze poriën ontstaan vooral door het aanmaakwater van de cementspecie. Hierbij bepaalt de water-cementfactor het aantal en de afmetingen van deze poriën. Deze factor is een van de meest cruciale parameters voor de uiteindelijke eigenschappen en kwaliteit van het beton. In het algemeen leidt een lagere water-cementfactor tot een hogere dichtheid en hogere sterkte. Een te lage water-cementfactor leidt tot slechte verwerkbaarheid en een te hoge water-cementfactor geeft een hoge porositeit. Ook de permeabiliteit is belangrijk - die bepaalt voor een groot deel het transport van stoffen als water en kooldioxide.
-===Sterkte===
+==Sterkte==
 Ook de sterkte en het vervormingsgedrag van het beton zijn belangrijk. Het vervormingsgedrag wordt beïnvloed door de mechanische belasting, het vochtverlies en de temperatuurverandering. Mechanische belasting kan beton vervormen, zowel elastisch als plastisch. De elasticiteitsmodulus en de kruipcoëfficiënt bepalen het vervormingsgedrag en herleid je uit de druksterkte van het beton. Beton krimpt door uitdroging van de cementsteen.
-===Kracht===
+==Kracht==
 Beton kan in principe alleen drukkrachten opnemen, net als andere steenachtige materialen. In combinatie met wapening kan beton ook trekkrachten opnemen. Beton en staal vormen een sterk duo. Zo hecht beton goed aan staal, hebben beide materialen vergelijkbare thermische uitzettingscoëfficiënten en beschermt het basische milieu in het cementgebonden materiaal het staal tegen roesten. In een optimale situatie ligt de wapening enkele centimeters onder het betonoppervlak.
 |Afbeelding (extern)=[[Afbeelding:Afb 06b.JPG|thumb|400px|rechts|Cementrustiek prieel uit circa 1892 dat onderdeel uitmaakt van de tuin van het Snouck van Loosenhuis te Enkhuizen. Het is opgebouwd uit een stalen frame en cementmortel. Wat materiaalproblematiek betreft, vertoont dit type constructie veel overeenkomsten met gewapend beton.]]