Assel - Asselsche Veld

< Rijksmonumenten
Versie door RCEbot (overleg | bijdragen) op 28 mrt 2024 om 14:22 (Nieuwe pagina aangemaakt met '{{#element: |Elementtype=Monument |Status=Publiceren |Monumentnummer=45162 |Complex=Nee |Plaatsnaam=Assel |Adres=Asselsche Veld |Naam monument= |Introductie=Bewoningssporen uit de late steentijd en rijen ijzerwinningskuilen uit de vroege middeleeuwen. |Kenmerken=* Type: bewoning (inclusief verdediging) onbepaald, ijzerwinning (Veluwe) * Periode: Steentijd, Midde...')
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)

(45162) monumentenregisterMonumentnummer: 45162

Introductie

Bewoningssporen uit de late steentijd en rijen ijzerwinningskuilen uit de vroege middeleeuwen.

Foto van het terrein.
Afb. 1. Foto Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed
Kaartje met afbakening van het terrein.
Afb. 2. Kaartje van het terrein

Kenmerken

Voor de exacte locatie en begrenzing van dit archeologisch rijksmonument: volg de link naar het Monumentenregister rechts bovenaan deze kennisbankpagina, en klik vervolgens daar op het bijbehorende kaartje.

Vanaf de late steentijd gaan mensen zich vestigen op één plaats. Ze kappen bos, leggen akkers aan, bouwen huizen en houden vee. Hun bestaan is gericht op voedselproductie. Deze plaatsvaste agrarische levenswijze wordt steeds verder doorontwikkeld.

Op de Veluwe is in de vroege middeleeuwen op industriële schaal ijzer gewonnen en geproduceerd. Schattingen gaan uit van ruim vijftig miljoen kilo ijzer in totaal. In deze regio waren veel zogenaamde klapperstenen te vinden, waaruit ijzer gewonnen kan worden. De ijzerwinningskuilen werden gegraven om deze klapperstenen te vergaren. Andere getuigen van de middeleeuwse ijzerindustrie zijn houtskoolmeilers (restanten van verbrande houtstapels, gebruikt om de benodigde grote hoeveelheden houtskool mee te fabriceren) en slakkenhopen. Die slakken zijn het afval van de ijzerproductie. Het Veluwse ijzer heeft zijn weg gevonden naar handelscentra in de Lage Landen en waarschijnlijk ook daarbuiten.

Vrijstellingsdiepte

Geen vrijstellingsdiepte.

Bij dit rijksmonument gaat het om archeologische resten op en/of dicht onder het maaiveld; daarom is er geen vrijstellingsdiepte van toepassing.

Archeologisch rijksmonumentenpaspoort

Nederland kent circa 1500 archeologische rijksmonumenten. Om eigenaren beter te informeren over 'hun' monument heeft de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed in 2023 per monument een archeologisch rijksmonumentenpaspoort uitgegeven. Het bevat informatie over locatie, ouderdom en het type monument, aangevuld met gegevens over bescherming en zorgvuldig gebruik. Deze pagina is (deels) opgesteld en/of aangevuld op basis van dit paspoort. Het is een aanvulling op de monumentgegevens in het Rijksmonumentenregister.


Zie ook

ArtikelenHoort bij deze thema's

Meer informatie Meer over het monumentenregister en de pagina's in deze kennisbank is te vinden in Monumenten - Rijksmonumentenregister.

Meer over wat er is beschermd is te vinden in de leeswijzer.
U kunt op deze kennisbank reageren via het reactieformulier.

Deze pagina is voor het laatst bewerkt op 28 mrt 2024 om 14:22.