Eerbeek - Prof. Weberlaan 1 - Eerbeek

⇐ (11250) monumentenregisterMonumentnummer: 11250

Introductie

Grotendeels omgracht terrein met in de noordwesthoek een rechthoekig landhuis met in de kern resten van de veertiende-eeuwse hoofdburcht van kasteel Eerbeek.

Kenmerken

• Datering: diverse bouwperioden vanaf circa 1350
• Bouwstijl: neoclassicisme
• Rijksmonument sinds: 15 december 1971

Geschiedenis

Kasteel Eerbeek is in de tweede helft van de veertiende eeuw als jachthuis gebouwd door de heren van Bronckhorst en Borculo. Eind zestiende eeuw kwam het kasteel via vererving in handen van de familie Van Limburg Stirum die het in 1658 verkocht aan Gosewijn de Buininck. Zijn zoon liet rond 1700 bouwwerkzaamheden uitvoeren. Via vererving kwam het in handen van de familie Van Lamsweerde en via verkoop uiteindelijk in handen van professor Max Wilhelm Carl Weber. Hij richtte een deel van het koetshuis in als laboratorium en liet een serre aan het huis aanbouwen als kas voor tropische planten. Zijn weduwe legateerde het huis aan de Stichting Geldersch Landschap. In 1997 is het huis verbouwd tot hotel.

Omschrijving

Het kasteel, een havezate, is in de tweede helft van de veertiende eeuw gebouwd in de loop van de Eerbeekse Beek. Het kasteel bestond uit een omgrachte vierkante hoofdburcht van drie vleugels rond een binnenplaats met ten noordwesten daarvan een niet omgrachte voorburcht met daarop verschillende stalgebouwen, een bouwhuis en een brouw- en bakhuis. Het kasteel was bereikbaar via twee poortgebouwen. Ten oosten van het kasteel lag een omgracht ‘kruithovekenn’ met daarop een ‘sommerhuysken’.

In 1697 was er op het kasteel een schuilkapel gevestigd die in gebruik bleef tot 1799 toen het kasteel in protestantse handen kwam. Rond 1681 kreeg de hoofdburcht een vierde vleugel rond de binnenplaats, als onderdeel van verschillende bouwactiviteiten.

In de loop van de achttiende eeuw zijn drie van de vier vleugels gesloopt en bleef alleen de noordelijke vleugel over. Die is in het begin van de negentiende eeuw verbouwd en kreeg zijn huidige uiterlijk in 1872.

Omgeving

Het huis bevindt zich op een groot terrein, dat op een gedeelte aan de zuidzijde na, geheel omgracht is. Het oostelijke deel van het terrein is de voormalige omgrachte kruidentuin. De gracht tussen hoofdburcht en tuin is gedempt. Ten westen van het terrein ligt een grasland met bomen, dit was in oorsprong de niet omgrachte voorburcht met bijgebouwen. Ten zuidoosten van het terrein ligt een grote vijver, die in 1642 al bestond.

Bronnen en verwijzingen

• Bibliotheek RCE Jas, Jorien, Frank Keverling Buisman, Elyze Storm-Smeets, et al. red., Kastelen in Gelderland, Utrecht 2013, 174-176.
• Schilfgaarde, A.P. van, ‘Eerbeek’, in: Bijdragen en Mededelingen Vereniging Gelre, jrg. 57 (1958), 219-222.
• Vaarwerk, B.H.M. (Bennie) te, Boedelbeschrijvingen van de Huizen Borculo, Aamschot, Lichtenvoorde, Bronckhorst en Eerbeek uit 1554, webpublicatie 2013 (Boedelbeschrijvingen van de Huizen Borculo, Aamschot, Lichtenvoorde, Bronckhorst en Eerbeek)

Zie ook

Artikelen

• Rijksmonumenten
• Monumenten - Kastelen, landhuizen en parken

Hoort bij deze thema's

• Kastelen, landhuizen en parken
• Monumenten

Meer informatie
Meer over het monumentenregister en de pagina's in deze kennisbank is te vinden in Monumenten - Rijksmonumentenregister.
Meer over wat er is beschermd is te vinden in de leeswijzer.

---