Oud Zuilen - Tournooiveld 1 - Zuylen

⇐ (519611) monumentenregisterMonumentnummer: 519611

Introductie

Aan drie zijden omgrachte hoofdburcht van het laatmiddeleeuwse kasteel Zuylen, gelegen binnen een tweede omgrachting. Ten noordoosten hiervan de omgrachte voorburcht met bijgebouwen en poorttoren.

Kenmerken

• Datering: diverse bouwperioden vanaf circa 1340
• Bouwstijl: n.v.t.
• Architect: n.v.t.
• Rijksmonument sinds: 30 September 2002

Geschiedenis en omschrijving

Het Kastelenlexicon, een database van het Kenniscentrum voor Kasteel en Buitenplaats (Nederlandse Kastelenstichting), bevat uitgebreide informatie over dit object. Zie de link naar het Kastelenlexicon onder het kopje Bronnen en verwijzingen.

Omgeving

Ten oosten van de hoofdburcht ligt een omgracht terrein met daarop de kasteelboerderij.

Canonmonument, venster 25

Door vererving kwam Slot Zuylen vanaf 1656 in bezit van de familie Van Tuyll van Serooskerken. In deze familie werd in 1740 een oudste dochter geboren, Isabella Agneta Elisabeth van Tuyll van Serooskerken (geb. Zuylen, 20-10-1740 – gest. Colombier, Zwitserland 27-12-1805). Onder de naam Belle van Zuylen is zij één van de bekendste bewoners van het Slot. Als meisje en jonge vrouw van haar stand kreeg ze (privé) onderwijs en leerde zo lezen, schrijven, rekenen, Frans en Latijn en schilderen en componeren. Dit bracht haar liefde voor studie en kennis bij. Haar gehele leven heeft zij geschreven en gecomponeerd. In haar vele briefwisselingen spoorden ze met name jonge vrouwen aan hun talenten te ontwikkelingen en hun eigen weg te gaan. Zelf kan zij gezien worden als een zelfstandige en ontwikkelde vrouw die met haar levenshouding en overtuigingen de tijd van De Verlichting representeert. Beroemd is zij om haar uitspraak ‘Je n’ai pas les talents subalternes’ (Ik heb geen talent voor ondergeschiktheid). Haar opstandigheid ligt daarnaast vooral in het zich afzetten tegen de adellijke conventies van haar eigen stand. Daarover publiceerde zij in 1762, weliswaar anoniem, een spottend artikel 'Le Noble' in een in Amsterdam verschijnend Franstalig tijdschrift. Ondanks dat haar ouders het geschrift uit de handel lieten nemen, was het een veel gelezen en positief ontvangen werk. Tot aan haar huwelijk in 1771 met Charles-Emmanuel de Charrière zou Belle op het Slot blijven wonen. Daarna verhuisde ze naar Zwitserland, waar zij haar leven, dan onder de naam Isabelle de Charrière, van (brieven)schrijven, componeren en discussiëren voorzette. Na lezing van de briefroman Sara Burgerhart van Betje Wolff en Aagje Deken publiceerde zij op haar beurt in 1784 de daarop geïnspireerde Lettres Neuchâteloises.

Bronnen en verwijzingen

• Bosch van Drakestein, R.G., 'De documentaire waarde van de topografische afbeeldingen van Slot Zuylen', in: Castellogica Verkenningen Mededelingen van de Nederlandse Kastelen Stichting I (1983-1987), 185-200.
• Goes, André van der, red., Slot Zuylen, Oud-Zuilen 1992.
• Huygensinstituut, Digitaal Vrouwenlexicon van Nederland.
• Kastelenlexicon
• Maanen, R.C.J. van, Slot Zuylen, Doorn 1985.
• Olde Meierink, B., G. van Baaren, R.G. Bosch van Drakestein et al. red., Kastelen en ridderhofsteden in Utrecht, Utrecht 1995, 528-535.

Zie ook

Artikelen

• Rijksmonumenten
• Monumenten - Kastelen (Let op: pagina bestaat niet.)
• landhuizen en parken (Monumenten - Kastelen landhuizen en parken) (Let op: pagina bestaat niet.)
• Rijksmonumentenregister - Canon van Nederland
• Rijksmonumentenregister - Canonvenster 25: Sara Burgerhart (1782)

Hoort bij deze thema's

• Kastelen (Let op: pagina bestaat niet.)
• landhuizen en parken (Thema/Kastelen landhuizen en parken) (Let op: pagina bestaat niet.)
• Monumenten

Meer informatie
Meer over het monumentenregister en de pagina's in deze kennisbank is te vinden in Monumenten - Rijksmonumentenregister.
Meer over wat er is beschermd is te vinden in de leeswijzer.

---