Haags Verdrag 1954 en de blauw-witte schildjes: verschil tussen versies

Versie van 6 okt 2021 16:16

Introductie

Het Verdrag inzake de bescherming van culturele goederen in het geval van gewapend conflict (ook wel: het Haags Verdrag of UNESCO-verdrag 1954) werd in 1954 in Den Haag gesloten. Doel van het verdrag is om cultureel erfgoed te beschermen tijdens gewapend conflict tegen beschadiging, plundering en inbeslagname.

Het blauwe monumentenschildje op het voormalig gemeentehuis van Havelte.

Nederland streeft de bepalingen in dit verdrag actief na: bescherming van cultureel erfgoed tegen dreigingen vormt een belangrijk onderdeel van het beleid van de minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap.

De blauw-witte schildjes

Het aanbrengen van blauw-witte schildjes op gevels van een selectie van rijksmonumenten, archieven en musea is een analoog systeem dat naar aanleiding van het Haags Verdrag in Nederland is ingevoerd. Doel van deze schildjes is om in tijden van gewapend conflict de beschermde status van een gebouw, cultuurgoed of collectie zichtbaar te maken in het straatbeeld. Vooral in de jaren zestig en zeventig zijn op grote schaal blauw-witte schildjes geplaatst op Nederlands erfgoed.

Registratie gestopt

In haar brief aan de Kamer van 13 september 2021, gaf de minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap aan te stoppen met het actief bijhouden van de registratie van blauw-witte schildjes in het Rijksmonumentenregister. Dit betekent dat de groep rijksmonumenten en collecties die destijds is geselecteerd om een blauw-wit schildje te mogen dragen, niet wordt uitgebreid of geactualiseerd. Tevens worden geen controles uitgevoerd op schildjes rechtmatig op gevels hangen.

Wat betekent het besluit over de blauw-witte schildjes?

Eigenaren van gebouwen met een blauw-wit schildje op de gevel, mogen dit schildje gewoon laten hangen.
De status van gebouwen die nog een blauw-wit schildje dragen verandert in wezen niet. De beschermde status van rijkswege blijft gewoon gehandhaafd.
Dat betekent ook dat Nederland nog in dezelfde mate voldoet aan de bepalingen van het Haagse Verdrag. Voor meer informatie over de manier waarop Nederland zich inzet voor de bescherming van cultureel erfgoed, kunt u de brief van de minister aan de Tweede Kamer lezen.

Lees verder

Veilig erfgoed

Zie ook

Hoort bij deze thema's

Specialist(en)

Renate van Leijen

Vragen, verbeteringen of opmerkingen?
U kunt op deze kennisbank reageren via het reactieformulier.

@@ Regel 2: / Regel 2: @@
 |Paginanaam=Haags Verdrag 1954 en de blauw-witte schildjes
 |Elementtype=Artikel
-|Voorkeurslabel=Het Haags Verdrag 1954 en de blauw-witte schildjes
+|Voorkeurslabel=Haags Verdrag 1954 en de blauw-witte schildjes
 |Artikelsoort=Overig
-|Introductie=Het Verdrag inzake de bescherming van culturele goederen in het geval van gewapend conflict (ook wel: het ''Haags Verdrag'') werd in 1954 in Den Haag gesloten. Doel van het verdrag is om cultureel erfgoed te beschermen tijdens gewapend conflict tegen beschadiging, plundering en inbeslagname.
+|Introductie=Het Verdrag inzake de bescherming van culturele goederen in het geval van gewapend conflict (ook wel: het ''Haags Verdrag'' of ''UNESCO-verdrag 1954'') werd in 1954 in Den Haag gesloten. Doel van het verdrag is om cultureel erfgoed te beschermen tijdens gewapend conflict tegen beschadiging, plundering en inbeslagname.
 |Omschrijving=Nederland streeft de bepalingen in dit verdrag actief na: bescherming van cultureel erfgoed tegen dreigingen vormt een belangrijk onderdeel van het beleid van de minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap.